Tinky

Tinky kwam in maart 2015 in mijn leven doordat ze met pensioen mocht, nadat ze heel veel kinderen met en zonder beperking heeft leren paardrijden op manege Zandewierde. In het begin moest ze erg wennen aan haar vrije leven in de paardenkudde . Ze leek beter met mensen dan met andere paarden overweg te kunnen. Door haar rustige en zachte karakter was ze zeer geschikt als coachpaard. Ik kon altijd van haar op aan. Super betrouwbaar en gevoelig. Zo kwam ze precies op het juiste moment achter een moeder staan die wel wat troost kon gebruiken. Of liet ze zich uitgebreid poetsen door een jeugdzorgwerker, die eigenlijk heel bang was voor paarden. Als de druk tijdens een teamcoaching te hoog werd rende ze er vandoor, precies het gedrag wat veel cliënten ook lieten zien. Ze was voor mij, als relatief onervaren paardencoach van onschatbare waarde.

In maart 2018 verhuisde we naar ons eigen plekje. Tot mijn grote verbazing en trots was Tinky het middelpunt van de kudde. De verbindende factor. Iedereen was dol op haar. We hebben een paar geweldige maanden gehad. Geheel onverwachts kreeg Tinky in april koliek en moesten we afscheid van haar nemen. Door haar liefdevolle blik kreeg ik vaak spontaan liefdesliedjes in mijn hoofd. Ik ga haar vreselijk missen. En doordat ze zoveel gegeven heeft aan heel veel kinderen en volwassenen weet ik dat ik niet de enige zal zijn.